piątek, 30 lipca 2010


„ spróbuj zapalić MALEŃKĄ świeczkę

zamiast przeklinać ciemność „


Tyle razy obiecuje sobie rozwijać te wyszperane myśli, a jednak gdzieś pozostają one poza czasem, niezapisane.

Może jesień sprawi, że przysiądę na chwile.

Co ma w sobie ta godzina, że tak mało można w nią powkładać chęci.

Z drugiej strony jesień to moja ulubiona pora roku, nawet jeśli deszcz i wiatr, a może właśnie dlatego?

Kolory i tajemnica unosząca się w powietrzu, która jeszcze bardziej dopełnia się w srogiej mroźnej zimie.

Czy odnajduje się wtedy odpowiedzi? Czy musza być?

Chyba nie… jest coś niezwykle namiętnego w samej niewiedzy.

Ot tak przyglądać się nieznanemu z cudownym zadziwieniem.

Retoryka wartości z piętra niżej, spaja się z ta maleńką świeczką gdzieś w ciemności.

Dlaczego tak?

Bo jak zawsze i niezmiennie wedle wszystkich teorii my sami jesteśmy jedyna słuszną drogą dla siebie, wyznacznikiem tego co w nas dobre, silne i posiada sens.

MY sami jesteśmy źródłem wielkiej obfitości.

Nawet jeśli tego źródła jeszcze w sobie nie odkryliśmy.

Ono płynie, mniej lub bardziej świadomie, ale płynie napotykając na blokady, w naszych ciałach, umysłach, duszach.

Pytanie jakie blokady, gdzie? Pytanie z jakiego powodu?

Czasem potrafię odpowiedzieć, czasem potrafię taką blokadę posłać w kosmos w myśl zasady, ze wszystko na Ziemi odbywa się cyklicznie i przejściowo.

Nasz umysł ma zawsze wiele gotowych rozwiązań, a one tylko czekają na sprawdzenie, ważne by wyciągać po nie rękę... nawet jeśli lekko zmarznięta jest od jesiennego wiatru …

Pozdrowienia dla odwiedzających w kolorach jesieni ….



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz