Sen Alicji....

Roczna przygoda z tym przedstawieniem dobiegła końca,  czas podjąć wyzwanie ku nowemu

i nieznanemu. Najpiękniejsza jest zawsze ta przygoda, którą podejmują dzieciaki w procesie twórczym. Niech się zatem dzieje.

poniżej zdjęcia z naszego spektaklu ( teatr dzieci niesłyszacych) oraz lekcji języka migowego.

Zaczeło się Świątecznić

Tak niewiele potrzeba by ścisnęło się serce, nie tylko tym co zerkają, a tym co próby i występować maja. Było piękne to  pierwsze Anny zmagania z występem.... ech.... to teatrowanie.

Wszystko

"A jeśli popełniamy błąd, myśląc, że zapala się tysiące gwiazd, kwitnie tysiąc kwiatów czy sto tysięcy kropel spada jako deszcz. A może gwiazdy zapałają się pojedynczo, każdy kwiat kwitnie sam. Każda deszczu kropla ku ziemi dąży samotnie. A ta wielość, wspólność i łączność to tylko marzenia … wszystko jest Samotnością "

Wyprawa po Kraków...

 Dobrze jest tam być, poczuć, widzieć i zapamiętać ...

Dopoełnienie

Poszukiwanie dopełnienia, niezmiennego, które wypełnia doskonale, otula. Mieć je pod stopami, czuć  w płucach, kiedy oddech nawraca. Wstawać co rano w ciszy i spokoju. Doskonalić krok po kroku to, co  tak otwarcie i oczywiście płynie z duszy. Wypełniać siebie. Czy poszukując idealnego Kwiatu nie dochodzi się w ostateczności do tego, że One wszystkie są doskonałe? Znaleźć spokój w sobie. chwycić ten sznurek, który to wszysko pobudza. Mieć w sobie to rozedrganie i wyciszenie... Patrzeć na dzieci kiedy rosną i czuć pełnię.

Ocalić od zapomnienia

Lubimy, chyba oboje z mężem te nasze wyprawy po "złom" i to ocalenie przed zapomnienie, potem szperanie w czasie nad losami tych, którzy już dawno przemineli, a świat o nich zapomniał ... Bywają to bardzo czułe wędrówki w czasie.

Pozdrawiam Słonecznie.